فرموده است : و انّها للفئة الباغية فيها الحمّ و الحمّة .
دو لفظ « حمّ » و « حمّه » را براى افراد پست و رذل جامعه كه براى جنگ با آن حضرت گرد هم آمده بودند استعاره آورده است . وجه استعاره شباهت آنهاست به تفاله دنبه كه روغن آنها را گرفتهاند و فايدهاى ندارد . و منظور امام ( ع ) از كلمات : طالت جلّبها ، بلند كردن سر و صداست و آن كنايه از اين سخن است كه امام ( ع ) را به جنگ تهديد كرده و او را مىترسانند .