فرموده است : و لا لفيتم دنياكم هذه ازهد عندى من عطفة عنز
اين جمله عطف به جمله ما قبل است و از آن فهميده مىشود كه امام ( ع ) طالب دنيا بوده و دنيا در نزد آن حضرت ارزشى داشته است ولى نه به خاطر خود دنيا و طمع در خلافت به دليل خلافت ، بلكه براى نظام بخشيدن به خلق و اجراى امورشان بر قانون عدالت ، همان گونه كه خداوند از علما براى اجراى اين امور پيمان گرفته است چنان كه حضرت اشاره فرمود .
كلام امام ( ع ) به صورت قضيّه شرطيّه متّصله آمده است . بدين توضيح كه اگر حضور حاضران نبود و كسى بر ياورى حق قيام نمىكرد ، و خداوند از علما بر انكار منكرات ، با داشتن قدرت ، پيمان نمىگرفت خلافت را چنان كه اوّل رها كردم اكنون نيز كنار مىگذاشتم در آن صورت مىديديد كه دنياى شما در نزد من به اندازه آب بينى بز هم ارزش نداشت .
