نوع دوم ، تجنيس صورتى است كه بيش از دو كلمه نياز دارد
و داراى بحثهايى است :
[ 39 ] شمشير تو در جنگ براى دوستان پيروزى است و براى دشمنان مرگ و نابودى است .
[ 40 ] شاعر در اين هنگام كسى را كه دل محزون و گرفته داشت شاد كرد بزودى مردم به خوشى مىرسند اگر چه غصّه بر ما چون كوه پا برجاست .
[ 41 ] وقتى بيچارهاى برهنه است غمخوارش باش وقتى كسى بدى مىكند از وى در گذر .
[ 84 ]