1 آن كه در حالى كه انسان تلاوت قرآن را مىشنود عظمت كلام خدا
و افاضه كمال و لطف حق به خلق را در فرو فرستادن قرآن از عرش ، در حدّ فهم خلايق و رساندن معانى به ذهن آنها را تصوّر كند كه چگونه حقايق الهى در ضمن حروف و اصواتى كه از صفات بشر است تجلّى يافته ، زيرا بشر از رسيدن به مدارج جلال و صفات كمال بدون وسيله عاجز است ، چه اگر كنه جمال كلام حق در پوشش حروف قرار نمىگرفت براى شنيدن كلام خدا وسيله دريافتى نبود و از جلوه نور حق و عظمت سلطهاش آنچه ما بين زمين و آسمان بود متلاشى مىشد .
بنابراين صورت و حرف جسدند براى حكمت ، حكمت براى صورت و حرف نفس و روح به شمار مىرود . و چون شرافت اجساد و عزّتشان به شرافت ارواح مىباشد ، شرافت حرف و صورت به شرافت حكمتى است كه در آنها نهفته است .
[ 28 ] افضل عبارة امتى قرائت القرآن و اهل القرآن هم اهل اللّه و خاصته .
[ 424 ]
