امّا سعى بين صفا و مروه در آستانه كعبه
اين مثال است براى رفت و آمد بنده خدا در اطراف خانه خدا به طور مكرّر تا خلوص در خدمت را اظهار كند و اميدوار باشد كه او را به ديده رحمت بنگرد ، مانند كسى كه بر پادشاهى وارد شده است و خارج مىشود در حالى كه نمىداند پادشاه درباره او چه قضاوتى دارد آيا او را مىپذيرد يا ردّ مىكند ؟ رفت و آمد به اين اميد است كه اگر در مرتبه اوّل بر او رحمت نياورده است بار دوّم او را ببخشد و متذكر اين معنى باشد كه رفت و آمد او بين صفا و مروه مانند بالا و پايين آمدن دو كفّه ترازو در صحنه قيامت است و مثلاً صفا را به منزله كفّه حسنات و مروه را به منزله كفّه سيئات در نظر بگيرد و اين معنى را به ياد داشته باشد كه بالا و پايين آمدن دو كفّه ، نشانه رجحان و نقصان و مردّد بين عذاب و غفران است .
