الف محاسنى كه از حذف حروف به دست مىآيد
و آن پرهيز عمدى از به كار بردن يك يا دو حرف در سخن و كلام به منظور ابراز مهارت در زبان است .
و اصل ( نام شخصى است ) كه مخرج « ر » نداشت پيوسته از به كار بردن « ر » پرهيز مىكرد ، و در اين كه چگونه بايد از اداى جملهاى كه « ر » داشته باشد بپرهيزد و جملهاى ديگر به همان معنى ولى بدون « ر » بسازد ، ماهر شده بود . مثلا اگر به وى پيشنهاد مىشد كه بگويد : اركب فرسك و اطرح رمحك : « اسبت را سوار شو و نيزهات را پرتاب كن » بدون تأمّل مىگفت : الق قناتك و اعل جوادك ، كه به معناى جمله قبل است . حريرى شاعر ، اين گونه سخن گفتن را به نهايت رسانده و اشعارى ساخته كه در آنها حروف نقطهدار ، و در اشعارى ديگر حروف بىنقطه
[ 73 ]
را حذف كرده است .
