شرح
بايد توجّه داشت كه امام ( ع ) در آغاز به نفرت از دو كس اشاره مىكند با اين بيان كه آنها از مغضوبترين مردم نزد خدا هستند و چون اراده و محبّت خدا به چيزى ، به اين معنى است كه خداوند مىداند آن چيز مطابق نظام كلى و تام و كامل جهان است ، بنابراين كراهت خدا از چيزى و ناخوش داشتن آن وقتى است كه خدا مىداند آن شئ بر ضدّ مصلحت جهان و خارج از نظام آن مىباشد .
[ 619 ]
بنابراين خشم خدا نسبت به آن دو مرد آگاهى خداوند به افعال و اقوال آنهاست كه از مصلحت بدور است .