ترجمه
« به وسيله ما از ظلمتهاى كفر و ضلالت به نور حق هدايت شديد و بر كوهان بلند يقين سوار شديد و به وسيله ما از تاريكيهاى جهل و گمنامى بيرون آمديد . كر باد گوشى كه حق را شنيد و پند نگرفت ، چگونه صداى خفيف را مىشنود كسى كه از شنيدن صداى بلند خوددارى كرده است [ منظور از صداى بلند دعوت پيامبر ( ص ) و منظور از صداى خفيف دعوت امام ( ع ) است ] ، دلى كه از خوف خدا نلرزد بىتپش باد ، من هميشه منتظر عواقب حيلهگرى شما ( طلحه و زبير ) بودم ، به فراست دريافته بودم كه شما به لباس فريب خوردگان در آمديد ، دين دارى من موجب شد كه شما مرا به درستى نشناسيد و روشن ضميرى من باطن شما را برايم آشكار ساخت . من شما را به راه حق راهنمايى كردم وقتى كه در جادّه گمراهى اجتماع كرده بوديد و راهنمايى نداشتيد ، چاه مىكنديد ولى آب به دست نمىآورديد . امروز چنان حقانيت خود را اثبات مىكنم كه حيوانات بىزبان هم آن را فهميده و به آن اعتراف كنند . دور باد از من انديشه كسى كه از من تخلّف كند زيرا از زمانى كه حق را شنيدهام هرگز در آن شك نكردهام ، ترس موسى ( ع ) هرگز براى خود نبود بلكه از آن مىترسيد كه نادانان پيروز شوند . و قدرت به دست گمراهان بيفتد . امروز ما بر سر دو راهى حق و باطل رسيدهايم هر كس به آب اعتماد كند تشنه نمىشود » .
