فرموده است : افلج من نهض بجناح او استسلم فاراح .
پس از آن كه امام ( ع ) عبّاس و ابو سفيان را از فتنه نهى مىكند و توضيح مىدهد كه تفرقه و فخر فروشى راههاى پسنديدهاى نيست ادامه مىدهد و اشاره مىكند كه متصدى امر خلافت چگونه بايد باشد و چگونه از مشكلات رهايى مىيابد ، سپس موفقيت و پيروزى را براى كسى مىداند كه يار و ياور داشته باشد و به همين لحاظ « جناح » را براى اعوان و انصار استعاره مىآورد . وجه شباهت در اين عبارت روشن است همچنان كه بال وسيله قدرت و توانايى بر پرواز و به مقصود رسيدن مىشود اعوان و انصار براى دست زدن و قيام به جنگ و حركت در ميدان لازم است . به همين دليل لفظ جناح براى يار و ياور استعاره آورده شده و براى كسى كه يار و ياور ندارد كنارهگيرى وسيله نجات او ذكر شده است . زيرا قيام با ياور يا كنارهگيرى بدون يار و ياور نوعى رستگارى است . در اين كلام امام ( ع ) كمى ياوران خود را به اطّلاع مردم مىرساند و معناى ضمنى سخن حضرت در پاسخ عبّاس و ابو سفيان اين است كه راهى كه شما پيشنهاد مىكنيد راه درستى نيست كه شخص عاقل در امر خلافت پيش گيرد ، چون يا بايد قيام كننده يار و ياورى داشته باشد كه تا به مقصود برسد و يا اگر ندارد كنارهگيرى كند و خود را از رنج بىحاصل نجات دهد [ چون براى امام راه اوّل مقدور نبوده راه دوم را برگزيده است ] .
