فرموده است : و مباين بين محارمه
از نظر اعراب ، اين جمله بر مجرورهاى سابق عطف گرفته شده در معناى كلام و تقدير آن لطفى است و آن اين كه چون محارم جايگاه حكمى است كه حرمت ناميده مىشود معناى جمله به اين ترتيب خواهد بود كه احكام ميان امور واجب و حرام دور مىزند و سخن امام ( ع ) كه فرمود : و گناهانى كه به آنها وعده آتش داده شده است و گناهان صغيرهاى كه آمرزش آنها ممكن است . توضيحى براى مباين و اشارهاى است به اين كه امور حرام در شدّت و ضعف تفاوت دارند ،
بعضى از آنها به طور اجمال انسان را از رحمت خدا دور مىكند ، مانند قتل كه گناه كبيره است و خداوند تعالى مىفرمايد : وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤمِناً فَجَزاؤُهُ جَهنَّم ، و همچنين گناهان كبيره ديگر مانند ظلم و زنا و غيره . و برخى قابل آمرزشند مانند قول فقها : « كم فروشى يك دانه گندم و سرقت يك عدد پياز » و مثل اينها كه ممكن است مورد آمرزش قرار گيرد . خداوند تعالى در مورد آمرزش مزبور در قرآن كريم چنين فرموده است : اِنَّ ربَّكَ لَذُو مَغْفِرةٍ لِلنّاسِ عَلى ظُلْمِهِمْ [ 63 ] و ديگر آياتى كه در آن وعده غفران و آمرزش داده شده است . در آيه مزبور غفران هر چند به طور عموم شامل همه گناهان مىشود ولى گناهان صغيره به طريق اولى داخل اين بخشش است .
اگر عموم آيه را در نظر بگيريم آيه مزبور شامل گناهان صغيره مىشود . اين كه گناهان صغيره براى بخشش اولويّت دارند به اين دليل است كه هنوز افراط وجود ملكه نفسانى نشدند زيرا در انجام آنها تكرارى صورت نگرفته است ،
بر خلاف گناهان كبيره كه جز از نفوس مهيّاى شرّ كه دور از رحمت خدايند سر نمىزند .
[ 63 ] سوره رعد ( 13 ) : آيه ( 6 ) : همانا پروردگار تو بخشنده ظلمى است كه انسانها انجام مىدهند .
[ 447 ]
