فعليت ها معدوم می‏شود ولی هر فعليتی استعداد درجه‏ای را دارد كه از درجه‏
قبلی كاملتر است ، يعنی فعليت بعدی از اول به وجود آمدنش كاملتر از
قبلی است نه اينكه در اثر انضمام با فعليت قبلی اكمليت پيدا می‏كند و
اشتداد به اين معنای دوم ، تنقص را هم قابل تصور می‏كند چون فعليت دوم‏
ممكن است حاصل استعداد اكمل يا مساوی و يا انقص باشد .
ولی اشتدادی كه آقای طباطبائی ذكر كردند ( خروج از قوه به فعل ) ديگر
با تنقص جور درنمی آيد و حرفشان بنابر مبنای خودشان در اشتداد ، درست‏
است ، ولی ما علاوه بر اشتداد بمعنای رابطه بين قوه و فعليت ، اشتدادی‏
به معنای رابطه بين فعليت‏ها نيز داريم و اشتدادهائی كه معمولا می‏گويند
مثل اشتداد كيفيت ها اشتداد به معنای دوم است ولی مثلا حركت " أينی "
اشتداد به معنای اول را دارد ولی اشتداد به معنای دوم را ندارد .
باقی می‏ماند دو مطلب ديگر كه مرحوم آخوند از حركت استفاده كرده ،
مسأله اصالت وجود كه ذكر شد دو مطلب ديگر می‏ماند برای درس بعد .

433