طبيعت هم گاهی بشرط لا و گاهی لابشرط است ، يعنی گاهی قبول میكند يكصورت را و قبول نمی كند صورت ديگر را ، مثلا ماده گوسفند گاهی صورتديگری را قبول نمی كند ولی گاهی لابشرط است يعنی كمالات گوسفندی را قبولمیكند و ابا از قبول صور ديگر هم ندارد . اينست كه مرحوم آخوند میگويدمقصود شيخ از كلمه بالقوه ، بالامكان در مقابل فعليت نيست ، بلكه بهمعنای عدم التمايز و عدم التفصيل است ، به صورت اجمال و به صورت وحدتاست . |