کتابخانه الکترونيکي انهار

دين اسلام به ايران و ديگر پس از گرايش آنها به اسلام ذيلا می‏نگاريم .
اينك قسمت اول :

ايرانيان در يمن

در اوان تولد حضرت رسول صلی الله عليه و آله گروهی ايرانی در يمن ،
عدن ، حضرموت ، و ساحل دريای سرخ زندگی می‏كردند ، و حكومت يمن را نيز
در دست داشتند . قبل از بررسی در اين موضوع ناگزير هستيم برای روشن شدن‏
مطلب علت مهاجرت و اقامت افراد ايرانی را در يمن بررسی كنيم تا موضوع‏
بهتر قابل درك باشد .
در زمان انوشيروان ، دولت حبشه از طريق دريا به يمن حمله آورد و
حكومت اين منطقه را بر انداخت . سيف بن ذی يزن پادشاه يمن به دربار
انوشيروان آمد تا از وی ياری جويد و حبشيان را از يمن بيرون كند . مورخين‏
نوشته اند سيف مدت هفت سال در تيسفون ( مدائن ) اقامت نمود تا اجازه‏
يافت كه با انوشيروان ملاقات كند ، سيف بن ذی يزن به انوشيروان گفت :
مرا در جنگ با حبشيان ياری كن و گروهی از سربازان خود را با من بفرست‏
تا مملكت خود را بگيرم .
انوشيروان گفت : در آيين من روا نيست كه لشكريان خود را فريب دهم و
آنها را به كمك افرادی كه با من هم عقيده نيستند بفرستم . پس از مشورت‏
با درباريان و مشاورينش قرار شد كه گروهی از زندانيان محكوم به اعدام را
همراه سيف بن ذی يزن به يمن بفرستند تا حبشيان را از آنجا اخراج كنند .
اين رأی به تصويب رسيد ، و مورد عمل قرار گرفت .
تعداد اين جماعت را در حدود هزار نفر نوشته‏اند . و همين جماعت اندك‏
توانستند حبشيان را كه عدد آنها از سی هزار هم بيشتر بود از پا در آورند
و همه را هلاك كنند . فرماندهی ايرانيان در يمن به عهده شخصی به نام "
وهرز " بود . پس از شكست حبشيان و مردن سيف بن ذی يزن ، همين " و
هرز " ايرانی كه