طبقه بيست و دوم اين طبقه شاگردان شيخ بهائی و ميرداماد و مير فندرسكی میباشند .1 - رفيعالدين محمدبن حيدر حسينی طباطبائی نائينی مشهور به ميرزا رفيعا. شاگرد شيخ بهائی و ميرفندرسكی بوده از سادات طباطبائی نائين و زواره واردستان است . مرحوم ميرزای جلوه فيلسوف معروف عهد قاجار و متوفا در1314 از اولاد و احفاد او است . رسالهای در اقسام تشكيك دارد كه موردتوجه متأخران است . شرح اشارات خواجه و شرح حكمةالعين شريف جرجانی راحاشيه كرده است . و رسالهای در حل شبهه استلزام كه در كتب فلسفه مطرحاست نوشته است . رسالهای به نام ( ثمره شجره الهيه ) در اصول عقائد باپارهای از مقدمات فلسفی اخيرا از او وسيله آقای عبدالله نورانی از فضلایمعاصر چاپ و منتشر شده است . ميرزا رفيعا در سال 999 متولد و در سال1083 در سن 85 سالگی درگذشته است . 2 - محمدبن ابراهيم قوامی شيرازی معروف به صدرا و صدرالمتألهين . حكيمالهی و فيلسوف ربانی بینظير كه حكمت الهی را وارد مرحله جديدی كرد .صدرا در آنچه علم اعلی يا علم كلی يا فلسفه اولی يا حكمت الهی خواندهمیشود ، و تنها همين بخش است كه به حقيقت ، فلسفه است و فلسفه حقيقیخوانده میشود ، زيرا ساير بخشها اعم از رياضی و طبيعی در قلمرو علوم استتمام فلاسفه پيشين را تحتالشعاع قرار داد ، اصول و مبانی اوليه اين فن راتغيير داد و آن را بر اصولی خلل ناپذير استوار كرد . فلسفه صدرا از يك نظر به منزله چهار راهی است كه چهار جريان يعنیحكمت مشائی ارسطوئی و سينائی ، و حكمت اشراقی سهروردی ، و عرفان نظریمحيیالدينی ، و معانی و مفاهيم كلامی با يكديگر تلاقی كرده و مانند چهارنهر سر به هم برآورده رودخانهای خروشان به وجود آوردهاند . از نظر ديگربه منزل ( صورتی ) است كه بر چهار عنصر مختلف پس از يك سلسله فعل وانفعالها اضافه شود |