بعد نقش مؤثری داشته است . محقق شريف آثار و تأليفات فراوان دارد وهمه پرفايده است و به قول قاضی نورالله همه علماء اسلامی بعد از مير سيدشريف طفيلی و عيال افادات اويند . تأليفات مير ، بيشتر به صورتتعليقات و شروح است . از قبيل حاشيه بر شرح حكمةالعين در فلسفه حاشيهشرح مطالع در منطق ، حاشيه شمسيه در منطق ، حاشيه مطول تفتازانی در علمفصاحت و بلاغت ، شرح مفتاح العلوم سكاكی در اين علم ، حاشيه بر كشافزمخشری كه تفسيری است مشتمل بر نكات علم بلاغت ، و شرح مواقف عضدی دركلام . از كتب معروف مير ، يكی تعريفات است كه بنام تعريفات جرجانیمعروف است و ديگر كبرا در منطق است به فارسی كه برای مبتديان نوشته وديگر صرف مير است به فارسی در علم صرف كه از زمان خودش تاكنون كتابدرسی مبتديان طلاب بوده است . ميرسيد شريف شاگرد قطبالدين رازی سابقالذكر است ، گرچه اهل جرجاناست ولی در شيراز رحل اقامت افكند . مطابق نقل روضات از مجالسالمؤمنين ، آنگاه كه شاه شجاع بن مظفر به گرگان آمد و باسيد ملاقات كرداو را با خود به شيراز برد و تدريس در مدرسه دارالشفا را كه خود تأسيسكرده بود به او واگذار كرد . امير تيمور كه بعد وارد شيراز شد مير را باخود به سمرقند برد و در همانجا بود كه با سعدالدين تفتازانی مناظراتداشت پس از مرگ امير تيمور ، مير بار ديگر به شيراز آمد و تا پايانعمر در شيراز بود . ميرسد شريف از بيست سالگی به كار تدريس و تحقيق مشغول بوده ، مخصوصابه تدريس فلسفه و حكمت اهتمام زياد داشت و حوزه درس قابل توجهی ازفضلا تشكيل داده بود . گويند يكی از كسانی كه در حوزه درس او شركت میكرد خواجه لسان الغيبحافظ شيرازی بود ، هرگاه در مجلس او شعر خوانده ميشد میگفت به |