مولوی در مثنوی گفتههای او را طرح و شرح میكند در نيمه اول قرن ششمدرگذشته است . د - احمد جامی ، معروف به ژنده پيل ، از مشاهير عرفا و متصوفه استقبرش در تربت جام نزديك سرحد ايران و افغانستان معروف است . ازاشعار او در باب خوف و رجا اين دو بيتی است :
| غره مشو كه مركب مردان مرد را |
| در سنگلاخ باديه پيها بريدهاند |
| نوميد هم مباش كه رندان جرعه نوش |
| ناگه به يك ترانه به منزل رسيدهاند |
و هم او در رعايت اعتدال در امر انفاق و امساك گفته است :
| چون تيشه مباش و جمله برخود متراش |
| چون رنده زكار خويش بیبهره مباش |
| تعليم زاره گير در كار معاش |
| چيزی سوی خود ميكش و چيزی ميپاش |
احمد جامی در حدود سال 536 درگذشته است . ه - عبدالقادر گيلانی ، تولدش در شمال ايران بوده و در بغداد نشو و نمايافته و در همانجا دفن شده است ، بعضی او را اهل ( جيل ) بغداددانستهاند نه اهل ( جيلان ) ( گيلان ) از شخصيتهای جنجالی جهان اسلام است. سلسله قادريه از سلاسل صوفيه منسوب به او است ، قبرش در بغداد معروفو مشهور است ، او از كسانی است كه دعاوی و بلند پروازيهای زياد از اونقل شده است . وی از سادات حسنی است ، در سال 560 يا 561 درگذشته است. و - شيخ روزبهان بقلی شيرازی كه به ( شيخ شطاح ) ، معروف است . زيراشطحيات زياد میگفته است . اخيرا بعضی كتب او وسيله مستشرقين چاپ ومنتشر شده است . اين مرد در سال 606 درگذشته است .
قرن هفتم
اين قرن عرفای بسيار بلند قدری پرورانده است ، ما عدهای از آنها را بهترتيب تاريخ وفاتشان نام میبريم .
