شيرازی ( 1 ) و آقای جلالالدين همائی استاد دانشگاه تهران از شاگردان اويند . حكيم خراسانی در وارستگی و پاكی كم نظير بود و مانند جهانگيرخان و آخوند كاشی تا آخر عمر مجرد زيست در سال 1355 درگذشت . پس از درگذشت حكيم خراسانی ، در اصفهان دو نفر ديگر بودند كه اين شمع را روشن نگه میداشتند : مرحوم حاج آقا صدر كوپائی و مرحوم شيخ محمود مفيد . با درگذشت اين دو نفر اين چراغ چهارصدساله تقريبا به خاموشی گرائيد . 7 - حاج شيخ محمد حسين غروی اصفهانی . در تقوا و علم ، منقولا و معقولا يگانه بود ، در سال 1296 در نجف متولد شد ، پدرش بازرگانی بود متدين مقيم كاظمين ، مرحوم اصفهانی تا نزديك به بيست سالگی در كاظمين مقيم بود ، و تحصيل میكرد بعد به نجفمشرف شد و در درس مرحوم آخوند ملامحمد كاظم خراسانی حاضر شد و تا پايان عمر استاد ( 1329 ) ادامه داد . وی در علوم معقول ، شاگرد مرحوم ميرزا محمد باقر حكيم اصطهباناتی است . مرحوم اصفهانی تأليفات زيادی در فقه و اصول دارد و انديشهاش هم اكنون جزء انديشههای زندهای است كه در ميان علما و فضلاء حوزههای درس فقه و اصول مطرح است . منظومهای در فلسفه دارد بسيار عالی به نام تحفةالحكيم ، رسالهای هم در معاد نوشته است . حضرت استاد ناالعلامه آقای طباطبائی مدظلهالعالی در سالهای ميان 1354 1344 از محضر اين بزرگ بهرههای فراوان برده و افتخار شاگرديش را دارند معظمله در سال 1361 با سكته مغزی درگذشت ( 2 ) . پاورقی : |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir