کتابخانه الکترونيکي انهار

شيرازی ( 1 ) و آقای جلال‏الدين همائی استاد دانشگاه تهران از شاگردان‏
اويند . حكيم خراسانی در وارستگی و پاكی كم نظير بود و مانند جهانگيرخان‏
و آخوند كاشی تا آخر عمر مجرد زيست در سال 1355 درگذشت .
پس از درگذشت حكيم خراسانی ، در اصفهان دو نفر ديگر بودند كه اين شمع‏
را روشن نگه می‏داشتند : مرحوم حاج آقا صدر كوپائی و مرحوم شيخ محمود مفيد
. با درگذشت اين دو نفر اين چراغ چهارصدساله تقريبا به خاموشی گرائيد .
7 - حاج شيخ محمد حسين غروی اصفهانی . در تقوا و علم ، منقولا و معقولا
يگانه بود ، در سال 1296 در نجف متولد شد ، پدرش بازرگانی بود متدين‏
مقيم كاظمين ، مرحوم اصفهانی تا نزديك به بيست سالگی در كاظمين مقيم‏
بود ، و تحصيل می‏كرد بعد به نجف‏مشرف شد و در درس مرحوم آخوند ملامحمد
كاظم خراسانی حاضر شد و تا پايان عمر استاد ( 1329 ) ادامه داد .
وی در علوم معقول ، شاگرد مرحوم ميرزا محمد باقر حكيم اصطهباناتی است‏
. مرحوم اصفهانی تأليفات زيادی در فقه و اصول دارد و انديشه‏اش هم اكنون‏
جزء انديشه‏های زنده‏ای است كه در ميان علما و فضلاء حوزه‏های درس فقه و
اصول مطرح است . منظومه‏ای در فلسفه دارد بسيار عالی به نام تحفةالحكيم ،
رساله‏ای هم در معاد نوشته است . حضرت استاد ناالعلامه آقای طباطبائی‏
مدظله‏العالی در سالهای ميان 1354 1344 از محضر اين بزرگ بهره‏های فراوان‏
برده و افتخار شاگرديش را دارند معظم‏له در سال 1361 با سكته مغزی‏
درگذشت ( 2 ) .

پاورقی :
( 1 ) مرحوم آقای حاج ميرزا علی آقا شيرازی رضوان‏الله عليه ، از نظر
سنی ظاهرا تفاوت چندانی با حكيم خراسانی نداشته و با معظم له و آقای حاج‏
آقا رحيم ارباب ، يگانه يادگار سلف صالح ، دوستيی در كمال صميميت‏
داشته‏اند ، ولی نظر به اينكه فلسفه را در بزرگسالی تحصيل كرده از محضر
دوست صميميش بهره‏مند شده است .
( 2 ) مقدمه مرحوم شيخ محمدرضا مظفر كه از شاگردان معظم‏له بود بر
تعليقه معظم له بر مكاسب شيخ انصاری .