. 2 - من لايحضره الفقيه تأليف رئيس المحدثين ابوجعفر محمدبن علی بنبابويه قمی معروف به صدوق ، خودش و پدرش از بزرگان طراز اول علماءشيعهاند و خاندان صدوق يك خاندان معروف است در شيعه . صدوق در حدودسيصد تأليف و تصنيف داشته است . نام " من لايحضره الفقيه " را كه بهمعنی " خودآموز فقه " است از كتاب " من لايحضره الطبيب " محمدبنزكريای رازی اقتباس كرده است كه به معنی " خودآموز طب " است .كتاب من لايحضره الفقيه مشتمل بر پنج هزار و نهصد و بيست حديث است .شيخ صدوق نيز رحله حديثی داشته است . در جوانی به بغداد مسافرت كرد .مشايخ بزرگ از محضرش استفاده میكردند و با اعجاب و تحسين به ویمینگريستند شيخ صدوق برای ملاقات با ساير رجال حديث كه در خراسانمیزيستهاند به شهرهای نيشابور ، طوس ، سرخس ، مرو ، بخارا ، فرغانهمسافرت كرد . در مقدمه من لايحضره الفقيه به اين مسافرت اشاره میكند .وفات شيخ صدوق در 381 واقع شد و در نزديكی حضرت عبدالعظيم در محلی كههم اكنون به نام خودش معروف است دفن شد . 3 - تهذيب الاحكام ، تأليف شيخ الطائفه ابوجعفر محمدبن الحسن الطوسیقبلا در عداد مفسرين ذكری از اين نابغه عظيم شد . اين مرد در اكثر علوماسلامی |