نور همه چيز است « الله نور السموات و الارض »( 1 ) در اين جهت نور
حسی از قبيل آتش و آفتاب و چراغ ، با سنگ و كلوخ تفاوت نمی‏كند ، چنين‏
نيست كه اگر رو به سوی آتش كنيم به سوی خدا رو آورده‏ايم و اگر رو به‏
سوی خاك كنيم رو بسوی نورالانوار نياورده‏ايم .
ايشان می‏گويند :
زردشتيان به وسيله نور با خدای خود راز و نياز می‏نمايند .
من می‏گويم : ولی يكتاپرستی اين است كه انسان آنگاه كه رو به سوی خدا
می‏آورد هيچ چيز را وسيله و واسطه رو آوردن قرار ندهد « و اذا سئلك عبادی‏
عنی فانی قريب »( 2 ) در رو آوردن به سوی خدا لزومی ندارد و نبايست‏
چيزی را وسيله و واسطه قرار داد .
آری پس از آنكه آدمی به خدا رو آورد و خدا را شناخت ، در مرحله بعدی‏
به اولياء خدا از آن جهت كه اولياء خدا و پرستندگان خدا و فانی فی‏
الله‏اند و مراحل عبوديت را طی كرده‏اند رو می‏آورد ، در اين مرحله است كه‏
آنها را وسيله استغفار و دعا قرار می‏دهد ، يعنی از آنها كه بندگان صالح‏
خدايند و در جهان ديگر زنده‏اند استمداد می‏كند كه از خداوند بخواهند كه فی‏
المثل به قلب او روشنی عنايت فرمايد ، گناهانش را به لطف و كرم خود
ببخشايد .
اين استمداد از آنجهت روا است كه طرف ، يك موجود زنده وحی مرزوق‏
است و مراتب قرب را با قدم عبوديت پيموده است و می‏تواند بهتر از ما
مراتب تذلل و عبوديت را انجام دهد و به همين جهت از ما مقرب‏تر است .
ما مسلمانان در زيارت رسول اكرم صلی الله عليه و آله و سلم ، چنين‏
می‏خوانيم :
« اللهم انی اعتقد حرمه صاحب هذا المشهد الشريف فی غيبته كما اعتقدها
فی حضرته و اعلم ان رسولك و خلفائك عليهم السلام احياء عندك »

پاورقی :
( 1 ) سوره نور ، آيه . 25
( 2 ) سوره بقره ، آيه . 186

257