« يرزقون ، يرون مقامی و يسمعون كلامی و يردون سلامی » .
يعنی : خدايا من احترام صاحب اين محل را پس از وفات همان می‏دانم كه‏
در زمان حيات داشت . من می‏دانم كه پيامبر تو و جانشينانی كه تو برگزيدی‏
همه در پيشگاه تو زنده و مرزوقند ، مرا در جايگاهم می‏بينند ، سخنم را
می‏شنوند ، سلامم را پاسخ می گويند .
در آخر همين زيارت چنين می‏خوانيم :
« اللهم انك قلت : و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤوك فاستغفروا
الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ». و انی اتيتك‏
مستغفرا تائبا من ذنوبی و انی اتوجه بك الی الله ربی و ربك ليغفر لی‏
ذنوبی »
يعنی خدايا تو در كلام مجيدت به پيامبر گفتی : اگر آنان آنگاه كه به‏
خود ستم می‏كنند نزد تو بيايند و از خداوند طلب آمرزش كنند و پيامبر نيز
برای آنها طلب آمرزش كند ، خداوند را توبه پذير و مهربان خواهند يافت‏
.
سپس خطاب به رسول اكرم می‏گوييم : ای پيامبر عزيز ! من آمده‏ام نزد تو
در حالی كه از خداوند آمرزش می‏طلبم و در حالی كه از گناه گذشته‏ام‏
پشيمانم ، من به وسيله تو كه بنده صالح خدا هستی و می‏توانی برای من دعا و
استغفار كنی به سوی خدا كه هم پروردگار من است و هم پروردگار تو رو
آورده‏ام تا ( در اثر استغفار من و استغفار تو ) گناهان مرا بيامرزد .
توسل و توجه به اوليای خدا چون به اين صورت و به اين شكل است شرك‏
نيست ، بلكه عين عبادت خداوند است .
اما مسئله كعبه و قبله كه آقای موبد اردشير آذر گشسب طرح كرده‏اند ،
قبلا درباره اش بحث شد و معلوم شد قياس گرفتن تقديس آتش با رو به‏
كعبه ايستادن در حين نماز و عبادت خدا قياس مع الفارق است .
آقای موبد اردشير می‏گويد :
" چون آتش اين همه فوائد برای انسان داشته و دارد پس انسان حق‏

258