طبقه پانزدهم 1 - قطب الدين ، محمد بن محمدبن ابی جعفر رازی ، معروف به قطبالدينرازی ، از علمای نامی اسلامی است ، حكيم و منطقی و فقيه بوده است ، نزدعلامه حلی درس خوانده و علامه به او اجازه حديث داده است ، شهيد اول اورا ملاقات كرده و از او اجازه روايت گرفته و او را دريائی بیپايان يافتهاست . قطبالدين رازی همچنانكه قبلا گفتيم شمسيه كاتبی قزوينی را شرحكرده و اكنون كتاب درسی طلاب است ديگر اينكه كتابی نوشته به نام (محاكمات ) و در آن كتاب ميان دو شارح بزرگ اشارات : فخرالدين رازی ونصيرالدين طوسی داوری كرده است . ديگر اينكه كتاب مطالع الانوار قاضیسراج الدين ارموی را در منطق شرح كرده كه چاپ شده و هم اكنون بنام شرحمطالع معروف است و احيانا در حوزههای علميه تدريس میشود شهرت قطبالدين رازی بواسطه اين سه كتاب است ولی او كتابهای ديگر هم دارد .قطبالد ين در سال 766 يا 776 درگذشته است ( 1 ) . 2 - شمسالدين محمد بن مباركشاه مروی معروف به ميرك بخارائی . كتابحكمةالعين كاتبی قزوينی را شرح كرده و احيانا در كتب فلسفه از او بهشارح حكمةالعين ياد میشود و مير سيد شريف جرجانی بر شرح حكمةالعين حاشيهزده است تاريخ وفاتش بر ما معلوم نيست . 3 - قاضی عضدالدين عبدالرحمن ايجی شيرازی . هم حكيم بوده و هم متكلم وهم اصولی . نظريات او در علم اصول و همچنين در برخی مسائل فلسفی و كلامیمطرح است . كتاب معروف او مواقف است كه هر چند عنوان كلام دارد نهفلسفه ، ولی میدانيم كه بعد از دوره خواجه نصيرالدين طوسی و تأليف كتابتجريد ، كلام به نسبت زيادی به فلسفه نزديك شد ، يعنی هدفهای كلامی بامعيارهای فلسفی ، نه با معيارهای كلامی ، توجيه میشد و بسياری از مسائلالهيات بالمعنی الاعمپاورقی : ( 1 ) ريحانة الادبج 4 ص 465 - . 467 |