عرب نمی تواند بر غير عرب دعوی برتری كند مگر به پرهيزكاری . پيغمبر اكرم در روايتی افتخار به اقوام گذشته را يك چيز گندناك میخواند و مردمی را كه بدينگونه از كارها خود را مشغول میكنند به " جعل " تشبيه میكند ، اصل روايت چنين است : " « ليد عن رجال فخرهم باقوام ، انما هم فحم من فحم جهنم . او ليكونن اهون علی الله من الجعلان التی تدفع بانفها النتن » " ( 1 ) . يعنی آنانكه بقوميت خود تفاخر میكنند اين كار را رها كنند و بدانند كه آن مايه های افتخار ، جز ذغال جهنم نيستند و اگر آنان دست از اين كار نكشند نزد خدا از جعلهايی كه كثافت را با بينی خود حمل میكنند پستتر خواهند بود . پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم سلمان ايرانی و بلال حبشی را همان گونه با آغوش باز میپذيرفت كه فی المثل ابوذر غفاری و مقداد بن اسود كندی و عمار ياسر را . و چون سلمان فارسی توانسته بود گوی سبقت را از ديگران بر بايد به شرف « سلمان منا اهل البيت » ( 2 ) نائل شد . رسول اكرم صل الله عليه و آله همواره مراقبت میكرد كه در ميان مسلمين پای تعصبات قومی كه خواه ناخواه عكس العمل هايی در ديگران ايجاد میكرد به ميان نيايد . در جنگ " احد " جوانی ايرانی در ميان مسلمين بود ، اين جوان مسلمان ايرانی پس از آنكه ضربتی به يكی از افراد دشمن وارد آورد از روی غرور گفت " خذها و انا الغلام الفارسی " ، يعنی اين ضربت را از من تحويل بگير كه منم يك جوان ايرانی پيغمبر اكرم احساس كرد كه هم اكنون اين سخن تعصبات پاورقی : |