و بسياری از اشعار خود را در همان حال سروده است . ابن الفارض در سال632 درگذشته است . ه - محیالدين عربی حاتمی طائی اندلسی ، از اولاد حاتم طائی است . دراندلس تولد يافته ، اما ظاهرا بيشتر عمر خود را در مكه و سوريه گذراندهاست . شاگرد شيخ ابومدين مغربی اندلسی از عرفای قرن ششم است ، سلسلهطريقتش با يك واسطه به شيخ عبدالقادر گيلانی سابقالذكر میرسد .محیالدين ، كه احيانا با نام ابنالعربی نيز خوانده میشود ، مسلمابزرگترين عرفای اسلام است ، نه پيش از او و نه بعد از او كسی به پايه اونرسيده است ، به همين جهت او را ( شيخ اكبر ) لقب دادهاند ، عرفاناسلامی از بدو ظهور ، قرن به قرن تكامل يافت ، در هر قرنی ، چنانكه اشارهشد عرفای بزرگی ظهور كردند و به عرفان تكامل بخشيدند و بر سرمايهاشافزودند ، اين تكامل تدريجی بود ، ولی در قرن هفتم به دست محیالدين عربی( جهش ) پيدا كرد و به نهايت كمال خود رسيد . محیالدين عرفان را واردمرحله جديدی كرد كه سابقه نداشت . بخش دوم عرفان ، يعنی بخش علمی ونظری و فلسفی آن وسيله محیالدين پايهگذاری شد ، عرفای بعد از او عموماريزهخوار سفره او هستند . محیالدين علاوه بر اينكه عرفان را وارد مرحلهجديدی كرد يكی از اعاجيب روزگار است . انسانی است ( شگفت ) و به هميندليل اظهار عقيدههای متضادی دربارهاش شده است برخی او را ولی كامل ،قطب الاقطاب ، میخوانند و بعضی ديگر تا حد كفر تنزلش میدهند . گاهیمميتالدين و گاهی ماحیالدينش میخوانند ، صدرالمتألهين فيلسوف بزرگ ونابغه عظيم اسلامی ، نهايت احترام برای او قائل است ، محیالدين در ديدهاو از بوعلی سينا و فارابی بسی عظيمتر است . محیالدين بيش از دويستكتاب تأليف كرده است . بسياری از كتابهای او ، و شايد همه كتابهائی كهنسخه آنها موجود است ( در حدود سی كتاب ) چاپ شده است ، مهمترينكتابهای او يكی فتوحات مكيه است كه كتابی |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir