کتابخانه الکترونيکي انهار

شهيد فخ ، حسين بن حسن بود . دستش را به مجازات بريدند و از اينرو به‏
" اقطع " معروف شد . فراء در سال 207 يا 208 هجری درگذشت .
از اين طبقه كه بگذريم می‏رسيم به طبقه‏ای كه در تفسير كتاب تأليف‏
كرده‏اند . همچنانكه قبلا اشاره شد ، كتب تفسيری كه در شيعه و سنی نوشته‏
شده است از حد احصاء خارج است ، تنها به ذكر معروفترين تفاسيری كه هم‏
اكنون در ميانه شيعه و سنی رايج است اكتفاء می‏نمائيم . بحث خود را از
تفاسير شيعه آغاز می‏كنيم .
مفسرين شيعه تقسيم می‏شوند به مفسرين عصر ائمه و مفسرين عصر غيبت .
بسياری از اصحاب ائمه كه بعضی از آنها ايرانی هستند تفسير نوشته‏اند . از
قبيل ابوحمزه ثمالی ، ابوبصير اسدی ، يونس بن عبدالرحمن ، حسين بن سعيد
اهوازی ، علی بن مهزيار اهوازی ، محمدبن خالد برقی قمی ، فضل بن شاذان‏
نيشابوری .
مفسرين عصر غيبت فراوانند . ما در اينجا به عنوان نمونه تنها به ذكر
نام كتب تفسير معروف ميان شيعه می‏پردازيم از همين نمونه معلوم می‏شود
بيشتر تفاسير شيعی را شيعيان ايرانی تأليف كرده‏اند .
1 - تفسير علی بن ابراهيم قمی ، اين تفسير از معروفترين تفاسير شيعه‏
است . اكنون موجود است و چاپ شده است . پدر علی بن ابراهيم از كوفه‏
به قم منتقل شد . بعيد نيست كه علی بن ابراهيم يك ايرانی عرب نژاد
باشد . وی از مشايخ شيخ كلينی است و تا سال سيصد و هفت در قيد حيات‏
بوده است .
2 - تفسير عياشی مؤلف اين تفسير محمد بن مسعود سمرقندی است . اول‏
مذهب اهل تسنن داشت و بعد به تشيع گراييد . معاصر شيخ كلينی است . از
پدرش سيصد هزار دينار به او ارث رسيد همه را صرف نسخ و مقابله و
استنساخ و جمع كتاب كرد خانه‏ا ش به شكل يك مدرسه درآمده بود : هر كس‏
به يك كار علمی