کتابخانه الکترونيکي انهار

نويسندگان به نام جهان اسلام است و كتابهای نفيسی دارد بنامهای :
المقابسات ، الامتاع والموانستة ، الصديق والصداقة . ابوحيان در كتابهای‏
خود فراوان از استادش ياد كرده و افاضات او را بازگو كرده است .
ابن‏النديم و ابن القفطی و ابن ابی اصيبعه همه از ابوسليمان ياد كرده‏اند
، ولی بطور مختصر ، و البته ابن القفطی مفصلتر بحث كرده است . جامعترين‏
بحث درباره ابوسليمان همان است كه مرحوم محمد قزوينی در جلد دوم بيست‏
مقاله ( صفحات 128 - 166 ) انجام داده است .
خانه ابوسليمان ميعادگاه حكماء و فضلاء عصر بوده و خود رئيس قوم بشمار
می‏آمده است . در محفل ابوسليمان كه در حقيقت يك انجمن فلسفی بوده است‏
همواره مسائل علمی و فلسفی مطرح می‏شده و حكما از يكديگر استفاده‏
می‏كرده‏اند و به تعبير ابوحيان ( مقابسه ) می‏نموده‏اند . ابوحيان آنها را
در 106 مجلس جمع كرده و نام آنها را ( مقابسات ) گذاشته است .
تاريخ ولادت و وفات ابوسليمان دقيقا معلوم نيست ، قدر مسلم اينست كه‏
در نيمه دوم قرن چهارم شخصيت ممتازی داشته است .
مرحوم قزوينی حدس می‏زند كه ولادت ابوسليمان در حدود سال 307 و وفاتش‏
در حدود سال 380 باشد و احتمالا تا حدود 390 زنده بوده است .
حكما و فضلائی كه در محفل ابوسليمان شركت می‏كرده‏اند ، غالبا شاگرد يحيی‏
بن عدی و هم شاگردان خود ابوسليمان بوده‏اند از قبيل : ابومحمد عروضی ،
ابوبكر قومسی ، عيسی بن زرعة :
2 - ابوالحسن عامری نيشابوری ، از اين شخص نيز اطلاع زيادی در دست‏
نيست . ابن‏النديم و ابن القفطی و ابن ابی اصيبعه از او ذكری به ميان‏
نياورده‏اند . ياقوت در معجم الادباء از او ياد كرده است .
در سه حكيم مسلمان می‏نويسد : عامری دو كتاب دارد : يكی در اخلاق به نام‏