ابن بطوطه متوفی 779 هجری جهانگرد معروف مراكشی در سال 746 هجری موقعمسافرت به چين از سامودرا ديدن نمود و در آن هنگام سلطان ملك ظهير ،نوه ملك صالح ، پادشاه آن ناحيه بود ، وی میگويد از استقرار دين اسلام درآن زمان تقريبا يك قرن میگذشت ، و از تواضع و زهد و دينداری سلطان كهمانند مردم آنجا پيرو مذهب شافعی بود مطالبی در سفرنامه پر ارج خودنوشته است . ملك ظهير مجالس بحث و جدال درباره مطالب دينی و قرائتقرآن با حضور علما و متكلمين ترتيب داده بود و پياده به نماز جمعهمیرفت و گاه بيگاه با كفار نواحی داخلی میجنگيد . در مقاله نامبرده سپس درباره نه نفر كه به مقدسين نهگانه معروفند واسلام را در اندونزی ترويج كردند سخن میراند ، آنگاه میگويد يكی از آنهابه نام " سه سيتی جنار " عقايد صوفيانهای نظير عقائد حلاج داشته و موردانكار ديگران بوده است و سپس اينچنين به سخن خود ادامه میدهد .اگر چه عقائد سهسيتی با عقائد حلاج ايرانی كاملا شباهت دارد ، ولی اينامر دليل نمیشود كه اسلام از طريق ايران به جاوه آمده باشد . اما به طورمسلم میتوان گفت اسلامی كه در جاوه رواج دارد از ايران به هند غربی وسپس به سوماترا آمده است برای تأييد مطلب فوق مثال ديگری نيز میتوانآورد ، از اين قرار كه روز دهم ماه محرم ، شيعيان به خاطر روز شهادتحسين بن علی عليهالسلام عزاداری میكنند و مجالس سوگواری ترتيب میدهند .در اندونزی نيز غذايی تهيه میكنند به نام " بوبود سورا " كه شايد ازلغت عاشورای ايرانی كه همانا دهم ماه محرم میباشد گرفتهاند . در جاوهنيز محرم را سورا نامند . نفوذ بارز شيعه را در ناحيه اتجه وا قع در شمالسوماترا میتوان مشاهده كرد و در آنجا محرم را ماه حسن حسين میگويند . . .از دلائل ديگری كه در اثبات نفوذ اسلام از راه ايران به اندونزی میتوانذكر كرد ، اين است كه در اندونزی هنگام |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir