ملاعبدالله معروف و كتاب درسی طلاب در منطق است . بعضی مدعی شدهاند كه از علوم شرعيه بیاطلاع بوده است ، ولی برعكس ، هم فقيه بوده و هم اهل معقول ، خصوصا منطق . در شيراز نزد جمالالدين محمود سابقالذكر و امير غياثالدين دشتكی تحصيل كرده است در آخر عمر به عراق رفته و مجاور شده و در همانجا در سال 981 درگذشته است ( 1 ) . 2 - ملاحبيبالله باغنوی شيرازی معروف به ملاميرزاجان و فاضل باغنوی . شاگرد جمالالدين محمود بوده و چند حاشيه و شرح از علامه دوانی را حاشيه كرده است در سال 994 درگذشته است . در طبيعيات شرح منظومه سبزواری از او با عنوان ( فاضل باغنوی ) ذكری به ميان آمده است . 3 - شمسالدين محمد خفری شيرازی ، شاگرد امير غياثالدين منصور بوده است و ظاهرا حوزه درس علامه دوانی و سيد صدرالدين دشتكی را نيز درك كرده است شرح تجريد و شرح حكمةالعين را حاشيه زده و رسالهای تحت عنوان اثبات الواجب دارد . مرد دقيقالنظری بوده است ، صدرالمتألهين در جلد اول اسفار مطالبی از او نقل كرده و مورد بحث قرار داده است . خفری را میتوان از طبقه نوزدهم هم به شمار آورد يعنی او از جوانسالان طبقه نوزدهم و كهنسالان طبقه بيستم بوده است وی در سال 957 يا 935 درگذشته است . 4 - خواجه افضلالدين تركه . از شاگردان جمالالدين محمود است ( 2 ) صاحب روضات میگويد فاضل حكيم خواجه افضل الدين محمدبن حبيبالله معروف به تركه ، استاد شيخ ابوالقاسم كازرونی حكيم امامی معروف به نصرالبيان است نصرالبيان در كتاب سلم السموات كه بخشی از آن در تاريخ حكما است ( صاحب روضات از آن كتاب فراوان بهره برده و نقل میكند ) درباره استاد خويش گفته پاورقی : |