بسيار تربيت كرده است . خواجه در سال 597 متولد شده و در سال 672درگذشته است . 2 - اثيرالدين ، مفضل بن عمر ابهری . كتاب معروف او كتاب هداية استدر طبيعيات و الهيات كه جای شايستهای باز كرده است . اين كتاب راقاضی حسين ميبدی و صدرالمتألهين شيرازی شرح كردهاند . شرح اخير موجبشهرت بيشتر كتاب و مؤلف آن شده است . علامه حلی در كتاب جوهرالنضيدصفحه 78 درباب عكس سالبه جزئيه كه مورد اتفاق منطقيين است كه عكسندارد . میگويد : به استثنای قضيه مشروطه خاصه و عرفيه خاصه ، بعد میگويد: اين مطلب از مطالبی است كه اثيرالدين مفضل بن عمر ابهری بر آن وقوفيافت . گويند شاگرد امام فخر رازی بوده است . 3 - نجمالدين علی بن عمر كاتبی قزوينی ، معروف به دبيران . از اكابرحكما و منطقيين و رياضيدانان بشمار میرود . كتاب معروف او در حكمتكتاب حكمة العين است كه شروح بسيار بر آن نوشته شده است ، كتابمعروفش در منطق شمسيه است كه به نام خواجه شمسالدين صاحب ديوان جوينینوشته است و قطب الدين رازی آنرا شرح كرده و مجموع متن و شرح از كتبرايج درسی طلاب است كاتبی استاد علامه حلی و قطبالدين شيرازی و همكار ومصاحب خواجه نصيرالدين طوسی در ساختن رصد مراغه بوده و در سال 675درگذشته است . طبقه چهاردهم اين طبقه را شاگردان خواجه نصيرالدين طوسی تشكيل میدهند . 1 - حسن بن يوسف بن مطهر حلی . معروف به علامه حلی . هر چند شهرتعلامه حلی به فقاهت است اما او مردی جامع بوده در منطق و فلسفه نيز |