ميلادی در مشرق ايران رونق گرفت و در بخارا پايتخت دودمان سامانی گل كرد" . در صفحه 402 راجع به استفاده شعر فارسی از عروض عربی چنين میگويد :" در ساختن شعرهای نوين فارسی روش كهن را با افاعيل عربی در آميختندو بحرهای بسيار فراوانی پديد آوردند شايد بهترين و كهن ترين نمونه اين "پيوند " ، شاهنامه فردوسی باشد كه به بحر متقارب ساخته شده است " . مذهب تشيع ايرانيان از قديم الايام كه اسلام اختيار كردند ، بيش از اقوام و مللديگر نسبت به خاندان نبوت علاقه و ارادت نشان دادند . بعضی از شرق شناسان خواسته اند اين علاقه ها و ارادتها را صادقانهندانند ، بلكه نوعی عكس العمل زيركانه در مقابل اسلام ، و لااقل در مقابلاعراب ، برای احيای رسوم و آيين قديم ايرانی معرفی نمايند . گفته اين افراد برای دو دسته بهانه خوبی شده است : يكی سنيان متعصب كه به اين وسيله شيعه را يك فرقه سياسی و غير مخلصنسبت به اسلام معرفی كنند و به اساس تشيع حمله برند ، چنانكه احمد امينمصری در كتاب " و فجر الاسلام " چنين كاری كرد و علامه فقيد شيخ محمدحسين كاشف الغطاء برای رد آن افترا كتاب " اصل الشيعة و اصولها " رانوشت . دسته ديگر ، به اصطلاح ناسيوناليستهای ايرانی هستند . اين دسته بر عكسدسته اول ، ايرانيان را تجليل میكنند كه توانستند آيين كهن را زير پردهتشيع حفظ و نگهداری كنند . در كتاب " قانون و شخصيت " از انتشارات دانشگاه تهران تأليف دكترپرويز |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir