در كافی مینويسد : رسول خدا روزی پس از اداء نماز صبح چشمش افتاد بهجوانی رنگ پريده كه چشمانش در كاسه سرش فرو رفته و تنش نحيف شده بوددر حالی كه از خود بیخود بود و تعادل خود را نمیتوانست حفظ كند . پرسيد( كيف اصبحت ؟ ) حالت چگونه است ؟ گفت " « اصبحت موقنا » " درحال يقين به سر میبرم . فرمود علامت يقينت چيست ؟ عرض كرد يقين مناست كه مرا در اندوه فرو برده و شبهای مرا بيدار ( در شب زندهداری ) وروزهای مرا تشنه ( در حال روزه ) قرار داده است و مرا از دنيا و مافيهاجداساخته تا آنجا كه گوئی عرش پروردگار را میبينم كه برای رسيدن بهحساب مردم نصب شده است و مردم همه محشور شدهاند و من در ميان آنهاهستم . گوئی هماكنون اهل بهشت را در بهشت ، متنعم و اهل دوزخ را دردوزخ ، معذب میبينم ، گوئی هماكنون با اين گوشها آواز حركت آتش جهنمرا میشنوم . رسول اكرم به اصحاب خود رو كرد و فرمود اين شخص بندهایاست كه خداوند قلب او را به نور ايمان منور گردانيده است . آنگاه بهجوان فرمود : حالت خود را حفظ كن كه از تو سلب نشود . جوان گفت دعا كنخداوند مرا شهادت روزی فرمايد . طولی نكشيد كه غزوهای پيش آمد و جوانشركت كرد و شهيد شد . زندگی و حالات و كلمات و مناجاتهای رسول اكرم سرشار از شور و هيجانمعنوی و الهی و مملو از اشارات عرفانی است . دعاهای رسول اكرم فراوانمورد استشهاد و استناد عرفا قرار گرفته است . اميرالمؤمنين علی عليهالسلام كه اكثريت قريب به اتفاق اهل عرفان وتصوف سلسلههای خود را به ايشان میرسانند ، كلماتش الهامبخش معنويت ومعرفت است . متأسفانه فعلا مجالی ولو برای ذكر نمونه نيست . دعاهای اسلامی ، مخصوصا دعاهای شيعی گنجينهای از معارف است : از قبيلدعای كميل ، دعای ابوحمزه ، مناجات شعبانيه ، دعاهای صحيفه سجاديه .عاليترين انديشههای معنوی در اين دعاها است . |