حكيم قمشهای آنچنان مرد كه زيست و آنچنان زيست كه خود در بيتی از يكغزل سروده و آرزو كرده بود : كاخ زرين به شهان خوش كه من ديوانه گوشهای خواهم و ويرانه به عالمكم نيست ( 1 ) حكيم قمشهای شاگردان بسياری تربيت كرد . آقا ميرزا هاشم اشكوری ، آقاميرزا حسن كرمانشاهی ، آقا ميرزا شهاب نيريزی ، جهانگيرخان قشقائی ،آخوند ملامحمد كاشی اصفهانی ، ميرزا علی اكبر يزدی مقيم قم ، شيخ علی نوریمدرس مدرسه مروی معروف به شيخ علی شوارق ، ميرزا محمد باقر حكيم ومجتهد اصطهباناتی مقيم نجف و مقتول در مشروطيت و مدفون در اصطهبانات ،حكيم صفای اصفهانی شاعر عارف معروف ، شيخ عبدالله رشتی رياضی ، شيخحيدرخان نهاوندی قاجار ، ميرزا ابوالفضل كلانتر تهرانی ، ميرزا سيد حسينرضوی قمی ، شيخ محمود بروجردی ، ميرزا محمود قمی از آن جملهاند ( 2 ) .4 - ميرزا ابوالحسن جلوه ، از مشاهير اساتيد و مدرسين اين طبقه است .سالهای متمادی تدريس كرده و شاگردان بسياری تربيت كرده است مرحوم جلوهدر سال 1238 متولد شده و در سال 1314 درگذشته است مرحوم جلوه بيشترطرفدار بوعلی پاورقی : ( 1 ) قبل از اين بيت اين ابيات است : ( 2 ) رجوع شود به نقباءالبشر صفحه 733 و 690 و 1185 و به مقدمه رسالهمرحوم حكيم قمشهای درباب ولايت و خلافت كبری كه حاشيهای بر فص شيئیفصوص الحكم محيی الدين است ص . 2 |
