تاكنون نديدهايم كسی متوجه اين نكته از زندگی او شده باشد . 2 - آقا علی زنوزی ، معروف به آقا علی حكيم و آقا علی مدرس . فرزندملاعبدالله زنوزی سابق الذكر و از اساتيد كم نظير دو قرن اخير است . درسال 1234 در اصفهان ( سه سال قبل از حركت پدرش از اصفهان به تهران )متولد شد ، از پدر معقولا و منقولا استفاده كرده است . برای تكميل علوممنقول به عتبات رفت و پس از مراجعتبه تهران به اصفهان رفت و از محضردرس ميرزا حسن نوری فرزند ملاعلی نوری بهرهمند شد ، از آنجا به قزوينرفت و از درس ملاآقای قزوينی استفاده كرد ، بار ديگر به اصفهان رفت ومجددا در خدمت ميرزا حسن نوری به تكميل تحصيلات پرداخت ، آنگاه بهتهران مراجعت كرد و سالها در مدرسه سپهسالار قديم مدرس رسمی بود ( 1 ) ودر سال 1307 در تهران درگذشت . 3 - آقا محمد رضا حكيم قمشهای ، او نيز از اعاظم حكما و اساطين عرفایقرون اخيره است . آقا محمدرضا كه شاگردان و دوستانش نام او را به صورتمخفف ، ( آمرضا ) ، تلفظ میكردند اهل قمشه ( شهرضا ) اصفهان است ، درجوانی برای تحصيل به اصفهان مهاجرت كرد و از محضر ميرزا حسن نوری ( 2 )وملا محمد جعفر لنگرودی ( 3 ) بهرهمند شد ، سالها در اصفهان عهدهدارتدريس فنون حكمت بود . حدود ده سال پايان عمر خود را در تهران به سربرد و در حجره مدرسه صدر مسكن گزيد و فضلا از محضر پرفيضش استفاده كردند. پرشورترين دوره زندگانی حكيم قمشهای ده سال آخر است . وی مردی به تمام معنی وارسته و عارف مشرب بود ، با خلوت و تنهائیمأنوس بود و از جمع تا حدودی گريزان . در جوانی ثروتمند بود ، درخشكسالی 1288 پاورقی : ( 1 ) گزارش خود آن مرحوم كه در مقدمه انوار جليه چاپ شده است .( 2 ) مقدمه رساله ولايت حكيم قمشهای صفحه . 2 ( 3 ) مقدمه آقای همائی بر كتاب برگزيده ديوان سه شاعر اصفهان صفحه 21. |
