تخلص میكرده است . هر چند در هر دو قسمت شعر دست پائين فراوان دارد ،اما در هر دو قسمت برخی اشعار دارد كه در اوج زيبائی و كمال و شور و حالاست . حكيم سبزواری در سال 1289 در يك حالت جذبه مانندی درگذشت . يكی ازشاگردانش در تاريخ وفاتش چنين سروده است :
اسرار چو از جهان بدر شد |
از فرش به عرش ناله برشد |
تاريخ وفاتش ار بجوئی |
گويم : " كه نمرد ، زندهتر شد " |
شاگردان حاجی تا آنجا كه ما فعلا اطلاع داريم عبارتند از : ملاعبدالكريم خبوشانی ( قوچانی ) كه بر منظومه منطق حاشيه دارد .ميرزا حسين سبزواری مقيم تهران استاد ملامحمد هيدجی و ميرزا علیاكبريزدی مقيم قم ( 1 ) . حاج ميرزا حسين علوی سبزواری مقيم سبزوار كه در جامعيت و تحقيق در عصرخود بی نظير شناخته میشد ( 2 ) . حكيم عباس دارابی استاد معروف فلسفه در استان فارس ( 3 ) .شيخ ابراهيم سبزواری استاد شيخ الرئيس قاجار ( 4 ) . شيخ محمد ابراهيم تهرانی كه با حكيم سبزواری مراسلات داشته و علامهتهرانی آنها را نزد شيخ محمد جواد جزائری ديده است ( 5 ) . سيد ابوالقاسم موسوی زنجانی ( 6 ) . سيد عبدالرحيم سبزواری ( 7 ) . ملا محمد صباغ ( 8 ) .
پاورقی : ( 1 ) ريحانةالادبج 6 صفحه 381 و نقباءالبشر ص . 502 ( 2 ) نقباء البشر صفحه . 569 ( 3 ) نقباءالبشر صفحه . 983 ( 4 ) نقباءالبشر صفحه . 3 ( 5 ) الكرام البرره ص . 6 ( 6 - 7 - 8 ) نقباءالبشر صفحه 51 - 727 - . 854