است طلوع و شهرت اين استاد مابين سالهای 970 و 990 در بلاد عراق عرب وخراسان بوده است . 5 - حكيم داودبن عمر انطاكی مصری . تنها در نامه دانشوران از اين مردذكری ديده ايم ، وی از اجلاء فضلاء اطباء و معتبرين حكمای اواخر سده دهم واوايل سده يازدهم بوده است ، مطابق آنچه خودش شرح حال خود را املاء كردهدر انطاكيه كور مادرزاد متولد شده تا هفت سالگی فلج هم بوده است و درهمان حال مقدمات را آموخته و قرآن را حفظ كرده و هميشه از خداوند شفایخود و توفيق تحصيل مسئلت مینموده است ، تا اينكه مسافری از عجم به ناممحمد شريف با او برخورد میكند و فلج او را معالجه مینمايد . و چون هوشو ذكاوت خارقالعاده او را میبيند به او منطق و رياضيات و فلسفه میآموزد. او خود علاقهمند به آموختن زبان فارسی میشود ولی استاد میگويد بهتر استزبان يونانی بياموزی و جز من كسی در اين ديار زبان يونانی نمیداند .داود بعد به قاهره رفته و طبع مردم آن ديار را به علوم عقلی بیميل ديدهاست ، در آخر عمر مجاور بيتالله شده و در سال 1008 درگذشته است .از حفظ و تسلط داود بر متون فلسفی و طبی از قبيل قانون ، شفا ، اشارات، نجات ، حكمةالمشرقية ، تعليقات ، محاكمات ، مطارحات ، رسائلاخوانالصفا كه همواره ملازم اين كتب بوده داستانها آوردهاند . داود تأليفاتی داشته از جمله رسالهای در ( عشق ) تأليف كرده كه نامهدانشوران به تفصيل آورده است ( 1 ) . طبقه بيست و يكم 1 - مير محمدباقر داماد . معروفتر از آن است كه نيازمند به معرفی باشد، پس از حمله مغول ، به عللی كه فعلا بر من روشن نيست ، جز در فارسحوزه علمی قابلپاورقی : ( 1 ) رجوع شود به نامه دانشوران جلد 9 صفحات 89 - . 204 |