| خواجه خواجگان معين الدين |
| اشرف اولياء روی زمين |
| در جمال و كمال او چه سخن |
| اين مبين بود به حصن حصين |
| مطلعی در صفات او گفتم |
| در عبارت بود چو در ثمين |
| ای درت قبلهگاه اهل يقين |
| بر درت مهر وماه ، سوده جبين |
| روی بردر گهت همیسايند |
| صدهزاران ملك چو خسرو چين |
| خادمان درت همه رضوان |
| در صفا روضهات چو خلدبرين |
| ذره خاك او عبير سرشت |
| قطره آب او چو ماء معين |
سلاطين تيموری هندوستان به خواجه معينالدين بسيار ارادت داشتند .جلالالدين اكبر يكبار از آگره پايتخت خود پياده برای زيارت معينالدين بهاجمير رفت ، و مسلمانان هند از اهل تشيع و تسنن به وی علاقه دارند و هرساله در ماه رجب مجلس عظيمی به ياد وی برگزار میشود و صدها هزار نفر ازاطراف و اكناف كشور پهناور هند در اجمير اجتماع میكنند و از خدمات وزحمات اسلامی وی تجليل و تكريم مینمايند . شرح حال و آثار وی در تذكرههامشروحا ذكر شده است .
نظامالدين اوليا
محمدبن احمد نظامالدين اولياء در هند متولد شده ، پدر وی از بخارا موطناصلی خود به هند مهاجرت كرد و در لاهور اقامت گزيد و پس از چندی ازلاهور به بدايون رفت و در آنجا ساكن شد . نظامالدين در اينجا چشم به جهانگشود . نظامالدين در سن پنج سالگی پدر را از دست داد و مادرش تربيت اورا به عهده گرفت . مادر وی زنی پارسا و زاهد بود و در تربيت فرزندشبسيار كوشش كرد . نظامالدين ا ولياء در بدايون به تحصيل پرداخت ومقدمات علوم را در آنجا فرا گرفت و پس از چندی همراه مادر به دهلیرفت و در آن شهر در نزد شمسالدين دامغانی و علاءالدين اصولی
