2 قوله عليه السلام : ان لا يدعو عقدا الاّ حلّوه :
يعنى هيچ عقد و قراردادى از عقود اسلامى كه نظام عالم بر مدار همين قوانين شرع و ضوابط آن دور مىزند ،
نبود جز اينكه ناديده انگاشته و در زير پا گذاشتند . « حلّوه » كنايه از منتفى
[ 861 ]
دانستن قواعد شرعى است كه صريحا با آنها مخالفت كرده و در عمل نيز به آنها پايبندى نداشتند .
3 هيچ خانه گلينى و يا چادر پشمينى نماند جز آن كه ستم بنى اميه بدان وارد شود . اين عبارت كنايه از دشمنى عمومى و ستمگرى آنها نسبت بتمام مردم شهرنشين و باديه نشين مىباشد .
