قوله عليه السلام : و الطّريق نهج يدعوا الى دار السّلام :

مقصود از « طريق » در عبارت فوق ، شريعت و « نهج » بدون آن وضوح شريعت در زمان پيامبر و زمان نزديك به عصر پيغمبر ( ص ) مى‏باشد . روشن است كه شريعت انسانها را به بهشت فرا مى‏خواند .

نسبت دادن دعوت به طريق ، نسبت مجازى است ، زيرا آنكه مردم را به بهشت دعوت مى‏كند پوينده راه و آورنده شريعت است نه ، راه و طريق زيرا راه كسى را به بهشت فرا نمى‏خواند .