قوله عليه السلام : رجيع وصب و نضو سقم
اين دو جمله دو صفتاند كه براى بيمارى و لاغرى شتر به كار مىروند . امام ( ع ) آنها را به عنوان استعاره براى شخص بيمار به كار برده است . كلمه « رجيع » به اعتبار طولانى شدن و مكرّر شدن آن ،
بر شخص مريض اطلاق شده است چنان كه شتر بر اثر سفرهاى پى در پى خسته و از كار افتاده مىشود . لفظ « نضو » به لحاظ فرسودگى و لاغريى كه از بيمارى پيدا مىكند ، چنان كه مسافرتهاى مكرّر نيروى شتر را به تحليل مىبرد .