قوله عليه السلام : و فى دون ما استقبلتم من عتب و استدبرتم من خطب
از تذكّر و عتابى كه از ناحيه من به استقبال شما آمده ( بايد عبرت بگيريد ) و از ترس
[ 646 ]
و هراسى كه در صدر اسلام از ناحيه مشركين ديدهايد پند بياموزيد ، آنگاه كه شما اندك بوديد و دستور چنين بود كه بهنگام جنگ هر فردى در برابر ده نفر مقاومت كند . سپس خداوند شما را يارى و دلهايتان را نسبت به يكديگر مهربان كرد و به وسيله تازه مسلمانهايى كه بدين شما داخل مىشدند كمبودتان را جبران و شكست شما را برطرف ساخت ، چه عبرتى براى عبرت گيرنده از اين بالاتر مىتواند باشد ؟
اينك و در حال حاضر اگر اتّحاد در دين نداشته باشيد ، و تلخيهاى بى ياورى را بچشيد و دچار اختلاف رأى شويد ، چنان كه متأسفّانه هستيد ( با وجودى كه به لحاظ شمارش عدّه زيادى را تشكيل مىدهيد ) زيادى افراد شما مشكلى را حل نمىكند .
و به سخن ديگر گويا امام ( ع ) مىفرمايد : عبرت گرفتن از گذشته كه در برابر مشركين ، اندك و بسختى گرفتار بوديد ، ايجاب مىكند ، كه در دين متّحد بوده و در رأى و نظر نيز متفرّق نباشيد . به پند و اندرز من گوش بسپاريد تا من شما را به اصول و فروع دين آگاه سازم .
