17 قوله عليه السلام : و لم تطمع فيهم الوساوس فتقترع برينها على فكرهم :
وسوسهها در فرشتگان طمع نمىبندند ، تا بر انديشه آنها غلبه كنند و يا فكر آنها را بپوشانند پيش از اين وسوسه را تفسير كردهايم . فاعل براى فعل « لم تطمع » يا مخفى و نهفته است ، بدين فرض كه فاعل مضاف بوده و از جمله حذف گرديده ، و مضاف اليه در جاى آن قرار گرفته است تقدير كلام « اهل الوساوس » بوده است كه منظور از صاحبان وسوسه ، شياطين مىباشند ، ( با اين توضيح معناى سخن چنين است ، شياطين بر انديشه فرشتگان پيروز نمىشوند ) .
[ 753 ]
و يا فاعل فعل كلمه « وساوس » است در اين صورت نسبت دادن طمع به وسوسه نسبت مجازى است ، چنان كه در كلام حق تعالى نيز چنين است آنجا كه مىفرمايد : وَ اَخْرَجَتِ الأَرْضُ اَثْقالَها [ 2 ] منظور از « رين » غلبه يافتن شكهايى است كه لازمه وسوسههاست تا خرد فرشتگان را بپوشاند ، و چشم باطنشان كه جلوههاى حق و پروردگارشان را مشاهده مىنمايند از كار بيندازد . طمع نبستن وسوسهها و يا شياطين در فرشتگان به اين دليل منتفى است كه اسباب آن يعنى نفس امّاره در آنها منتفى است .
