29 قوله عليه السلام : و لم يختلف فى مقاوم الطّاعة مناكبهم إلى قوله رقابهم :
« شانههاى فرشتگان در صف عبادت و فرمانبردارى ، پس و پيش نمىشود » كنايه از پايدارى و استوارى آنها در اطاعت و فرمانبردارى است .
لفظ « مقاوم » را كه به معنى ده عدد پر ، در هر بالى از بالهاى پرندگان مىباشد ، استعاره از اطاعت و فرمانبردارى فرشتگان آورده است . دليل اين موضوع ، مطابق شرحى كه قبل از اين گذشت وجوب اطاعت خدا مىباشد ، و از اهمّ عبادات ، شناخت و معرفت حق سبحانه ، و تعالى و توجّه به اوست .
لفظ « مناكب شانهها » بمعنى چهار عدد پر ، مىباشد ، كه پس از « مقاوم » ذاتا در هر بالى قرار دارد . وجه شباهت اين است كه « مناكب » بعد از « مقاوم » قرار گرفته و با نظم و ترتيب و روش خاصّى ، كه هيچ گاه از آن وضع مخصوص خارج نمىشود . و بدينسان ذات و جرم ذاتى ملائكه ، در سبك و كيفيّت مهمّ عبادى و معرفتى خاصّى كه قرار گرفتهاند ، دگرگونى و تغييرى پيدا نمىكنند . بلكه در صفّ واحدى منظّم ايستاده ، و بدليل استقامت راهشان به سوى حق ، گروهى نسبت به گروهى ديگر تخلّف نداشته ، پس و پيش قرار نمىگيرند ، و در توجّه به حق سبحانه و تعالى از نظام و ترتيبشان چنان كه در خطبه اوّل به هنگام شرح جمله : و صافّون لا يتزايلون ، بدان اشاره كرديم خارج نمىشوند .
امام ( ع ) لفظ « رقاب » و ثنى را نيز استعاره به كار برده است . مفهوم عبارت اين است كه از رنج عبادت ، توجّهى به استراحت و آسايش ندارند ، تا در انجام اوامر خداوند كوتاهى داشته باشند . مقصود نهايى كلام امام ( ع ) اين است كه از فرشتگان احوال و خصوصيات بشرى مانند : خستگى استراحت و . . . را نفى كنند ، زيرا اين امور از ويژگيهاى جسم و ابدان مىباشد .
