قوله عليه السلام : و صمته لسان
امام ( ع ) لفظ « لسان » را براى سكوت پيامبر استعاره به كار برده است وجه تشبيه اين است كه سكوت پيامبر ( ص ) از دو جهت به معناى بيان و توضيح است .
1 پيامبر از بيان آنچه شايسته گفتن نبود خوددارى مىكرد . از سكوت رسول خدا ( ص ) مردم در مىيافتند كه نبايد پيرامون موضوعى كه پيغمبر سكوت كرده است حرفى زد .
2 صحابه پيامبر طبق عادتهاى گذشته خود اگر كارى را انجام مىدادند و پيامبر در زمينه كار آنها سكوت اختيار مىكرد و آنها را از ارتكاب نهى نمىفرمود ، مىفهميدند كه انجام چنان كارى جايز است . پس سكوت رسول خدا ( ص ) براى آنها در حكم بيان عمل مجاز بود . در حقيقت سكوت پيامبر ( ص ) به زبانى كه روشنگر احكام الهى باشد شباهت داشت . ( سكوتى كه از هر فريادى رساتر و گوياتر بود )
[ 844 ]
