لغات
فقأت عينه : چشم او را معيوب كردم .
ماج : اضطراب پيدا كرد .
غيهب : ظلمت و تاريكى .
كلب : شرّ و بدى .
كلب : نام بيمارى معروفى است .
فئه : طائفه ، گروه .
ناعقها : دعوت كننده به آن .
مناخ : جاى فرود آمدن و بار انداختن .
حوازب الخطوب : ما حزب منها : مشكلاتى كه بر انسان وارد شود .
شبّهت : در اشتباه افتد ، شبه ناك گردد .
تقلص : قبضه كردن ، لباس را از اطراف بدن بالا گرفتن .
حام الطائر : پرنده دور زد .
خطّة : وضعيّت ، چگونگى حال و امر .
ناب : ماده شتر پير .
ضروس : شترى كه دوشنده خود را گاز بگيرد .
عذم : داندان گرفتن .
زبن : با لگد دور كردن ، دفع نمودن .
شوها : جمعش شوهاء : بد چهره ، بد سيماء .
سامه خسفا : او را شايسته خوارى و ذلت دانست .
عنف : كسى را بزور براهى بردن .
تحلسهم : لباس خوارى را بر آنها مىپوشاند .
حلس پارچه ايست كه زير جهاز بر پشت شتر مىافكنند .
جزر : قطع كردن بريدن به همين دليل شترى كه نحر مىگردد ، جزور ناميده مىشود .
