33 قوله عليه السلام : لم تنقطع اسباب الشّفقة عنهم فينوا فى جدّهم
« هيچ گاه علّت ترس فرشتگان از ميان نمىرود ، پس جديّت و كوشش آنها بر عبادت سستى نمىگيرد » شفقتى كه در كلام امام ( ع ) به كار رفته ، اسمى است كه از « اشفاق » گرفته شده است معناى سخن حضرت اين است كه اسباب ترس فرشتگان و نيازمنديشان به عطا و بخشش الهى در قيام براى كمال بخشيدن به وجودشان ،
پايان نيافته و قطع نمىشود . زيرا حاجت ضرورى بغير ، هم مستلزم ترس است ،
كه مورد خواست تأمين نگردد و هم موجب لزوم طاعت و فرمانبردارى و روى آوردن به عبادت ، تا زمينه بخشش وجود را فراهم آورد . ( با توجّه به توضيح فوق ) چون نيازمندى فرشتگان به حضرت حق دائمى است ، كوشش آنها در عبادت هميشگى خواهد بود . ، پس سستى و سهل انگارى در ملائكه حق ، نخواهد بود .