دسته دوّم كسانى هستند كه دنيا را مىخواهند ، ولى نه ، توان به دست آوردن آن را دارند و نه براى تحصيل آن چارهجويى مىكنند .
اين گروه همان افرادى هستند
[ 1 ] شارح قبلا يادآور شدند كه يكى از معناهاى واژه حطام خشك است .
[ 145 ]
كه حضرت با اين عبارت بدانها اشاره مىكند : و منهم لا يمنعه من الفساد . . . « برخى مردم را جز حقارت نفس ، و عدم قاطعيّت و كمبود مال ، از فساد و تباهكارى باز نمىدارد . » امام ( ع ) لفظ « كلالة حدّه » را كنايه از شخصى آورده است كه در امور صراحت لازم را ندارد ، و در انجام كارها ناتوان است .
روشن است آن كه هدف او دنيا نيست و از خداوند روگردان باشد ، اگر موانع ياد شده ( حقارت نفس عدم قاطعيت كمى مال ) را بر سر راه نداشته باشد و دنيا را بتواند به دست آورد ، جز در جهت فساد و تباهى ، تلاشى نخواهد داشت .
