ترجمه
امام ( ع ) خطاب به آن مرد چنين فرمود :
« آيا پندار تو اين است كه مردم را به ساعت سعدى هدايت مىكنى ، كه هر كس در آن سفر كند بديها از او دور شود و مىترسانى از ساعتى كه هرگاه در آن به مسافرت رود . ضرر ببيند ؟ هر كس كه تو را در اين ادّعا تصديق كند قرآن را تكذيب كرده است . ( قرآن نسبت علم غيب را به خدا داده مىفرمايد : در آسمانها و زمين هيچكس جز خدا علم غيب نمىداند ) و در دستيابى به مقصود و دفع مكروه و ناپسند براى خود نيازى به كمك و يارى خداوند نمىبيند . تو انتظار دارى ، كسى كه به فرمانت عمل كند . به عوض پروردگارش تو را سپاس گويد ؟ زيرا به گمانت تو او را به ساعتى راهنمايى كردهاى كه در آن به نفعى رسيده و از ضررى ايمن شده است . » پس از اين بيانات رو به مردم كرده فرمود :
« اى مردم از علم ستارهشناسى و آموختن نجوم پرهيز كنيد ، مگر به اندازهاى كه شما را در صحرا و دريا هدايت و راهنمايى كند زيرا آموختن نجوم سرانجام شما را به كهانت و غيبگويى مىكشاند . منجّم مانند كاهن و كاهن همچون ساحر و جادوگر و جادوگر به منزله كافر ، و جايگاه كافر آتش دوزخ است . با ياد و نام خدا به سوى سفر حركت كنيد . كه پيروزى با ماست »
