قد طوّحت بكم الدّار

دار ، شما را به هلاكت انداخت . دار كنايه از دنياست و اين كه حضرت هلاكت ، يا دور بودن‏شان از حقيقت ، و يا گرايش آنها به دنيا را سبب هلاكت و نابودى آنها دانسته‏اند ، براى اين است كه ، نابود كننده و سبب حيرت آنها ، پيروى از هواهاى باطل نفسانى بوده ، و اساس پيروى نفس ، به دست آوردن ، مال و مقام و مانند اين امور است . بنابر اين ، دنيا چيزى است كه طلب آن شخص را ، از رحمت خدا دور ، و از فرمان حق خارج مى‏كند .