ترجمه
« همواره منشأ فتنه و فساد ، پيروى از خواهشهاى نفسانى و دستوراتى است كه بر خلاف شريعت ابداع شده تا با كتاب خدا مخالفت شود . در اين مخالفت گروهى از گروهى ديگر ، كه همان دستورات ابداعى و نوآورى در دين بود ، پيروى كردند . چون احكام خدا ، با دستورات گمراه كننده ابداعى آميخته شود تشخيص حق از باطل دشوار مىشود . آرى اگر باطل از آميختگى با حق ، جدا مىشد ،
پوشيده نمىماند ، و اگر حق از لباس مشكوك باطل در مىآمد ، زبان بدگويان از عيبجويى باز مىايستاد ، دليل پوشيده ماندن حق اين است كه مشتى از باطل را
[ 286 ]
گرفته با مشتى از حق در آميختهاند ، بدين هنگام شيطان بر دوستانش مسلّط شده آنان را فريب مىدهد . امّا كسانى كه از جانب خدا برايشان خوبى و نيكى پيشبينى شده است ، فريب شيطان را نخورده ، آميختگى حق با باطل موجب گمراهى آنان نگشته ، و رستگار مىشوند »
