قوله عليه السلام : فأين تذهبون الى منصوبة .
با پرسش انكارى امام ( ع ) مىپرسد كه به كدام وادى ضلالت مىروند ؟ و چه وقت از گمراهى و انحراف باز مىگردند . پرسش انكارى امام به اين دليل است كه آنها را در راه باطل ، ( با اين كه نبايد باشند ) مىبيند .
حرف « واو » در جمله « و الأعلام . . . » بيان كننده حال است . و مقصود از « أعلام » پيشوايان دين است و علم بودن آنها به دليل وضوح و ظهورى است كه در ميان مردم دارند .
كلمه « المنار » هم بسان كلمه « الأعلام » معنى حال را مىدهد ، و منظور از « نصب » در عبارت امام ( ع ) قيام امامان ( ع ) به پيشوايى و بودن آنها در ميان مردم است . با توجّه به حضور امامان ، در بين جامعه و آمادگى آنها براى ارشاد و هدايت ، امام ( ع ) بيراهه روى افراد جامعه را ناپسند دانسته و بر آنها انكار نموده و از آن اظهار تعجّب مىكند . بدين تعبير كه : فأين يتاه بكم و كيف تعمهون ، با اين وصف كه حجت و راهنما در ميان شما هست چرا سرگشتهايد و چرا بيراهه مىرويد ؟
امام ( ع ) كه مسير حركت افراد جامعه را گمراهى جهالت ، ترديد ، دو دلى و ستمكارى مىبيند با پرسش تعجّبى سؤال مىكند كه كجا مىرويد ؟ .
از عبارت فوق معنى كلام حضرت : و انّى تؤفكون ، كاملا روشن مىشود .
خطاب به مردم مىفرمايد : « با وجود بيراهه روى و سرگشتگى و نادانى ، چه وقت از حيرت ، سردرگمى و گمراهى ، باز مىگرديد ؟ » اين سخن امام ( ع ) معنى انكار را دارد ، يعنى با داشتن چنين صفاتى هرگز موفّق به بازگشت نخواهيد شد ، و راه خير و صلاح را نخواهيد رفت
