ترجمه
« آماده شدن من براى پيكار با مردم شام با اين كه هنوز جرير در نزد آنهاست به معناى بستن راه صلح بر روى آنها و منصرف ساختن مردم شام از امر خير طاعت و بيعت است ، به فرض اين كه چنين ارادهاى كرده باشند امّا من براى جرير مدّتى تعيين كردهام ، كه از آن تجاوز نمىكند ، مگر به يكى از دو صورت :
[ 236 ]
گول معاويه و شاميان را بخورد ، و يا فرمان مرا معصيت كند .
نظر من در اين باره اين است كه شما خويشتندارى كرده ، به آرامى و تأنّى عمل كنيد ، هر چند آمادگى شما را نفى ننموده و آن را مىستايم . چشم و دماغ اين موضوع را بررسى كرده ، ظاهر و باطنش را سنجيدهام و در نهايت به اين حقيقت رسيدهام ، كه يا بايد به پيكار مخالفان برخيزم و يا به آنچه پيامبر ( ص ) از جانب خدا آورده است ، كافر گردم .
آرى براى مسلمين خليفهاى ( عثمان ) بود كه در ديانت چيزهاى جديدى را بوجود آورد و براى مسلمانها مشكلاتى را ايجاد كرد . كجرويها را بوى تذكّر دادند ،
درباره وى چيزها گفته و سرانجام بر او شوريده و او را تغيير دادند . »
